Φάλαντα, Χανς

(Fallada, ψευδώνυμο του Rudolf Ditzen, Γκράιφσβαλντ 1893 – Βερολίνο 1947). Γερμανός συγγραφέας. Διαμόρφωσε την πνευματική του προσωπικότητα μέσα στο κλίμα του εξπρεσιονισμού και ωρίμασε στο περιβάλλον της Neue Sάchlichkeit (Νέα αντικειμενικότητα), με την οποία συνεργάστηκε στην αναζήτηση –διαυγή και αντικειμενική– μιας πραγματικότητας που ενδιέφερε στις πιο μειονεκτικές και λυπηρές πλευρές της. Ο Φ. προσπαθεί να επαναφέρει τα θέματα του μικροαστού από το πεδίο μιας τραγικοκωμικής παρουσίασης στο επίπεδο της καθημερινής μετριότητας, που τη βλέπει με θερμή κριτική συμμετοχή και με ένα ύφος που εναλλάσσει τον συναισθηματισμό με τις σκληρές μεταπτώσεις της γλώσσας. Στο μυθιστόρημα Κι ύστερα; (1932) οι ταπεινοί πρωταγωνιστές της ζωής στην πόλη παρουσιάζονται στο φως ενός υπομονετικού ηρωισμού στον σκληρό αγώνα για την ύπαρξη. Η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία σημειώνει μια καμπή στην παραγωγή του Φ., που αναγκάζεται να καταφύγει στους τόνους του ειδυλλίου: Είχαμε ένα παιδί (1934) και Στο σπίτι μας, κάποτε (1941). Μόνο με το Καθένας πεθαίνει μόνο για τον εαυτό του (1947) το φλογερό ενδιαφέρον για τον άνθρωπο, που είχε ήδη εκδηλωθεί στο Λύκοι ανάμεσα στους λύκους (1937), βρίσκει τρόπο να εκδηλωθεί ελεύθερα, με αντιναζιστική κατεύθυνση.